Rondom het eiland Lobos

Rondom het eiland Lobos 3 uur

Naar miniatuurvulkanen, zoutmoerassen en een uitkijkberg met zicht op drie eilanden.

Het eiland Lobos in de zeestraat tussen Fuerteventura en Lanzarote is een van de laatste ongerepte natuurparadijzen van de Canarische Eilanden. Onbewoond, autovrij en aangewezen als natuurreservaat trekt het eiland nu geen smokkelaars en piraten meer aan, maar dagjesmensen, surfers en wandelaars. Op het eerste gezicht maken de heuvels die zijn opgebouwd uit opgehoopt vulanisch eruptiemateriaal een zeer verwerpelijke indruk. Maar al snel ontvouwt zich de bijzondere magie van het kleine eiland.

Beginpunt: Aanlegplaats voor boten op het eiland Lobos. Vanuit de haven in Correlejo varen dagelijks rondvaartboten naar Lobos. De eerste afvaart is om 10 uur; de laatste terug is om 16.00 uur. De overtocht duurt 20 minuten en kost heen en terug € 15,00.

Hoogteverschil: stijgend en dalend, 150 m elk.

Zwaarte: Comfortabele rondwandeling op brede gemarkeerde paden; het uitstapje op de Montaña de La Caldera loopt over een ruig geplaveid pad.

Onderdak: In de buurt van de aanlegplaats voor boten is er de mogelijkheid om te kamperen. Hiervoor is een schriftelijke vergunning (permisso de acampar) vereist, verkrijgbaar bij Medio Ambiente in Puerto del Rosario, ma-vr 8-14 uur, telefoon: 928852106. De vergunning wordt afgegeven voor een maximum van 3 dagen.

Tip: Lobos is aangewezen als een natuurpark en vogelreservaat. Het wegennet mag niet worden verlaten.

Eten en drinken: zeer eenvoudig restaurant in El Puertito. NB: niet altijd open!

Beschrijving: Vanaf de aanlegplaats voor boten kom je na enkele meters bij Centro de Visitantes op het rondlopend wandelpad. Je zult het eiland tegen de klok in wandelend leren kennen en je gaat dus rechtsaf naar het 7 minuten verdop gelegen El Puertito, dat uit een paar eenvoudige hutten en huisjes bestaat.

Bij de splitsing kort daarna houd je rechts aan en loop je naar de aan de oostkust gelegen Las Lagunitas. De lagunes met hun zoutmoerassen zijn een van de botanische attracties van Lobos. De zee overstroomt regelmatig de vlakke kuststrook, hier vinden de aan de extreme omstandigheden aangepaste planten, zoals het zeedruifje (Spaans: uvilla del mar) genoemde Desfontainesdubbelblad, de zeelavendel en zeewolfsmelk een ecologische niche. Ze kunnen allemaal goed overweg met het zoute leefgebied. Lichte zandstroken contrasteren met zwarte lava en het groen van de vegetatie. De ondiepe lagunes zijn ook een buitenkans voor vele vogelsoorten.

Achter het zoutmoeras gaat het pad in een haarspeldbocht een paar meter omhoog en loopt naar de Atalayas del Faro, die met 44 m en 51 m na de Montaña de la Caldera tot de hoogste toppen van het eiland behoren. Bij de splitsing na de keerbocht blijf je rechtdoor gaan en net voor de twee heuvels maak je aan de rechterkant een uitstapje naar een groep agaves waarvan de maximaal 8m hoge bloesems een klein bos vormen. Terug op het hoofdpad duikt nu de Faro de Martino op de noordelijke punt van het eiland op.

Een verhard pad leidt je naar de uitzichtrijke heuvel. Vanaf het plein voor de in 1863 gebouwde vuurtoren heb je een prachtig uitzicht op de zuidkust van Lanzarote. Links van de badplaats Playa Blanca verheft zich de vulkaankrater van Montaña Roja, rechts zie je de Ajaches-bergen, op heldere dagen kun je zelfs Puerto del Carmen zien liggen. Minstens zo indrukwekkend toont Lobos zich: tientallen zogenaamde “hornitos”, kleine, als kolossale molshopen opgestapelde kraterpijpen, geven het eiland haar eigen karakter. Deze vulknische formaties zijn ontstaan door gassen die uit de lava ontsnappen.

Terug aan de voet van de heuvel met de vuurtoren loop je nu bij de splitsing rechts houdend naar het zuidwesten in de richting van de Montaña de la Caldera. Een bewegwijzerd pad leidt achter de oostelijke uitloper van de bergkam naar de voet van de krater. Daar begint een geplaveid paadje, helemaal naar de top, gedeeltelijk met treden. Al na een kwartier bereik je de meetpaal aan de rand van de krater. Het is bijna niet te geloven wat een prachtig uitzicht je vanaf 123m hoogte hebt! Drie eilanden liggen aan je voeten: het zuiden van Lanzarote, het noorden van Fuerteventura en natuurlijk Lobos zelf.

Je volgt het platgetreden pad op de bergkam nog 5 minuten en geniet van het uitzicht op de halfronde Caleta del Palo. Ten westen daalt de kraterrand steil af naar de zee.

Van de Montaña keer je terug naar het hoofdpad. Al snel kondigen lichtgekleurde zandduinen Playa de la Concha aan de zuidkust aan. Je kunt de resterende tijd tot vertrek van de veerboot gebruiken om bij de beschermde baai met laag water een duik te nemen. Vanaf daar moet je nog 10 minuten inplannen om terug te lopen naar de aanlegplaats voor veerboten.

(Uit: Fuerteventura, de mooiste kust- en bergwandelingen door Rolf Goetz)